Scripta n° 6509

Numéro Scripta6509
Autre(s) référence(s)Bates 164 / ARTEM 4558 / Round 152

Fac-similés numériques

Rouen, Archives départementales de Seine-Maritime, 9 H 26, recto

Rouen, Archives départementales de Seine-Maritime, 9 H 26, verso

Auteur(s)Guillaume Ier le Conquérant, Angleterre (roi)
Bénéficiaire(s)Jumièges, Saint-Pierre (abbaye)
Genre d'actepancarte
Authenticiténon suspect
Datation[1079-1087]
Action juridiqueconfirmation
Langue du texte latin

Analyse

Pancarte relatant la confirmation faite par Guillaume, duc de Normandie et roi d’Angleterre, en faveur de l’abbaye de Jumièges des biens divers et une dizaine d’autres donations.

Tableau de la tradition

Original

A. Original. Rouen, Archives départementales de Seine-Maritime, 9 H 26. 

Éditions principales

a. Vernier Jules-Joseph, Chartes de l’abbaye de Jumièges (v. 825-1204), Rouen-Paris, Lestringant-Picard (Société de l’histoire de Normandie), 1916, 2 vol., t. 1, n° XXXII..

b. Bates David, Regesta Regum Anglo-Normannorum, the Acta of William I (1066-1087), Oxford, Clarendon Press, 1998, n° 164, p. 535-547..

c. Michel, Pierre, Tock Benoît-Michel(dir.)Pancartes monastiques des XIe-XIIe sièclesTurnhout, Brepols, Artem ; 3, 1998, p. 48-58 (fac-similé, p. 32, planche 5)..

Indications

Round John-Horace, Calendar of Documents Preserved in France, Illustrative of the History of Great Britain and Ireland, 918-1206, Londres, Her Majesty’s Stationary Office, 1899, n° 152.

Davis Henry William Carles, Regesta Regum Anglo-Normannorum, 1066-1154, vol.1, Regesta Willelmi Conquestoris et Willelmi Rufi, 1066-1100, Oxford, Clarendon Press, 1913, n° 115.

Dissertation critique

Datation

1079 - fin XIe siècle (vers 1087 ?) : datation proposée par D. Bates (voir BATES, Regesta Regum Anglo-Normannorum, p. 539-540).

Texte établi d’après b

Divina propitiante clementia, ego Wilelmus Anglorum rex et Normannorum dux omnibus Christi fidelibus toto orbe terrarum longe lateque diffusis, quibus patriæ cælestis amor incumbit, religionis ac misericordie studia mente [tractare], opere perficere condecens est ut ipsis operibus piis veritas patescat amoris. Nec differt occasio, cum ipsa nos a se amoveat seculi ambitio, ita suis iam se ammonens ruinis respui ut quondam blandimentis et quadam felicitate cogebat amplecti, in quo nichil quisque prudens illi [imprope]rat quia ut ipsa rerum nos insinuat natura omnia fert ætas. Non ergo utile videri potest his quos certa manet spes post hæc mortalia consequi posse æterna, et post hos caducos labores requiem adipisci sine fine manentem mundo senescenti quem sua iam pene debilis curv[at æ]tas incumbere, et ei cuiuslibet fervoris amore adherere cui nec sua fidem curant servare. Hæc ego Wilelmus, secundus nominis mei Normannorum dux, considerans, studui erga divini cultus obsequia quorum merces semper manet, prout michi desuper datum est, quosdam meos expendere [l]abores quorum mihi fructus maneret, cum secularia penitus deficerent, maiorum meorum usus exemplo quorum me Dei gratia heredem constituit, quibus curæ fuit loca divinis obsequiis mancipanda vel instaurata meliorare vel penitus collapsa restaurare. Quorum pios prosecutus labores, ut eius particeps, [qu]am pro his adepti sunt merear fieri gloriae, summa diligentia curam adhibui vel perficere quod illi, morte superveniente, imperfecta reliquere, vel augere quibuslibet beneficiis quæ pleno perfecerunt opere. Ex qua devotione, huic monasterio in honore et veneratione sanctæ Dei genitricis Mariæ beatique Petri apostolorum principis dicato, quod Gemmetum antiquorum appellavit prerogativa, quondam perversorum bachante gladio ad solum usque diruto, sed atavi mei Wilelmi nomine summa diligentia ad plenum restaurato, concedo pro animæ meæa et ipsius genitoris quoque vel genitricis, necnon et coniugis meæ Matthildis, filiique mei Rotberti mihi in ducatu succedentis, et universae prolis mihi a Deo concesse, ad supplementum victus servorum ipsi in eo servientium, subnotata prædia et possessiones sive decimas, præscriptis his quæ quondam ipsius loci iuris fuerant, sed post loci devastationem quorumdam malignorum usibus et dominationi cesserant, ipsius vero piissimi restauratoris studio et diligentia in usus servorum Dei fuerunt restituta : id est Gemmeticum et quicquid ibi pertinere videtur cum pratis, vineis, silvis, aquis aquarumve decursibus et piscariis, a loco qui dicitur Belinguetuith usque ad Josephsartum in parte ea qua situm est monasterium, ultra vero usque ad Viutvillam. Restituit quoque Euuenvillam et masnile quod dicitur Tractus, et Davidvillam et Durclerum cum omnibus appenditiis suis et molendinis et ipso aquæ decursu et piscariis ad integrum, et terra ex integro usque ad villam quæ dicitur Sancti Martini, et ex ipsa eadem villa tertiam partem de omnibus terris videlicet et æcclesia ; item molendinum unum in fluvio qui dicitur Caldebehc, Nutrivillam super Sequanæ fluvium cum omnibus appenditiis suis, portum in fluvio Sequanæ qui dicitur Tutus, burgum quoque qui dicitur Cheliboi et Vuamburgum, cum æcclesiis et portu et teloneo, et quicquid ex his ad fiscum nostrum pertinere potest. Restituit quoque villam que dicitur Goiacus, consensu et voluntate Hardradi qui eam eatenus possederat, et Vualsiardum cum æcclesia, et omnibus appenditiis eorum, ex quibus tempore avi mei Richardi donavit per illius consensum Rodbertus archiepiscopus, frater eius, omnes consuetudines quæ ad comitatum pertinent, quas ipse ex nostro iure possidebat. Hæc sunt quæ atavus meus Wilelmus ipsi loco restituit, et demum vitam finivit
Cui successit proavus meus Richardus, heres factus honoris et beneficii, qui ad hæc addidit ad supplementum servorum Dei medietatem de Hartelvilla, consentiens monachis ut aliam meditatem emerent de quodam fideli suo nomine Gelfrido. Dedit quoque eius consensu quidam Bernardus in villa quæ dicitur Anisey hospicia octo, et in villa quæ dicitur Gisiniacus hospitia vinginti, et inter utrasque terram arabilem quantum sufficit duabus carrucis. Dedit quoque æcclesiam de Gisiniaco quidam presbiter nomine Manno. Dedit quoque Vimonasterium Osmundus Gelth et omnes qui cum illo partem habebant, cum appenditiis suis omnibus, pratis, aquis, molendinis et piscariis et silva quæ est in altera parte fluminis ab ipso loco usque ad divisionem silvæ sancti Petri Lisoye urbis. Dedit et Walterius medietatem villæ quæ dicitur Cruptas, et alterius medietatis tertiam partem, et æcclesiæ medietatem et quartam partem de masnile quod dicitur Rainuardi, videlicet in æcclesia et in terris et pratis et silvis. Dedit quoque silvam ex integro quæ est inter Vimonasterium et Cruptas usque ad pontem secus viam qua itur ad Montem Sancti Michaelis. Dederunt etiam Euuradus, Albuinus et Theothmarus Oisiacum villam et Vadum Fulmerii, eam videlicet partem quam habebant in utrisque in pratis et silvis, aquis, molendinis et piscariis ; et Hugonis partem emerunt ipsi monachi. Dedit quoque prædictus Albuinus, in villa quæ dicitur Condeth terram arabilem quantum sufficit ad unam carrucam. Dedit quoque Lantbertus villam quæ dicitur Balbericus cum æcclesia, eam videlicet partem quam habebat in utroque. Dederunt etiam Ermenoldus et Fredericus quartam partem de Vuadecervilla et de æcclesia eius.
Hæc consensu et asstipulatione proavi mei supranominato loco data sunt, sed minime propriis cartulis descripta. Qui senio deficiens exuit hominem, avum meum Richardum nominis et honoris relinquens heredem, qui, pro animæ suæ remedio locum amplians, ad supplementum victus servorum Dei eidem loco concessit hæc, scilicet Pontem Archas, et æcclesiam, et teloneum cum molendinis tribus, et piscariis omnium sub ipso Ponte molendinorum, et duas acres prati, et molendinum unum ad æcclesiam pertinentem. Item ecclesiam villæ quæ dicitur Asdans cum tribus hospiciis. In Longavilla, dedit Haltilt et quicquid ad hoc pertinet de vineis, pratis, terris cultis et incultis, silvis, aquis, et de piscariis quartam noctem in ingeniis quorumcumque, quæ commutuavit pro villa in pago Pictavensi sita quæ dicitur Tortiniacus cum suis appendiciis. Item in eadem villa æcclesiam quæ est in honore sancti Petri, quam emit eius consensu ipsius loci abbas nomine Theodericus centum quadraginta libras denariorum, et in duabus æcclesiis eiusdem villæ, una in honore sancti Marcelli et altera sancti Iusti, tertiam partem omnium decimarum. Concessit etiam æcclesiam de Torvilla et totam terram ad eam pertinentem, sicuti Ansgerius presbiter tenuit, et capellam de villa quæ dicitur Goiacus, et decimas villæ quæ dicitur Altaria, et eius quæ dicitur Gruciacus, decimas quoque sagenarum et volantium retium a Ponte Archas usque ad pontem civitatis, et a ponte civitatis usque ad locum qui dicitur Stindrap quicquid ex ipsis sagenis et retibus ad nostram pertinet consuetudinem, et decimas de fossatis nostris. Item in civitate Rotomago mansum unum pertinentem ad Turrem Aluvredi, et æcclesiam in honore sancti Andreæ cum terra ad eam pertinente, et in suburbio hospitia tria. Concessit et terram Drogonis, fidelis sui, ex integro donante ipso paternum alodum cum omni integritate. Dedit et æcclesiam de quadam sede nostra quæ appellatur Manere, et decimas telo nei et vicecomitatus de civitate Baiocas, et molendinum unum in villa quæ dicitur Thuas. Dedit etiam quatuor salinas ad Hunefleht et comparationem vini in Brochvilla et in his quæ ad eam pertinent, et in Duno hospitium unum, et in Vado Fulmerii unum alodarium et omnes consuetudines quas ex iure comitatus in omnibus terris ipsius loci tenebat. Hæc omnia pro amore patriæ cælestis ad usus servorum Dei concessit, annuentibus filiis suis Richardo atque Rodberto, ut haberent, tenerent et possiderent absque ulla inquietudine cuiuslibet secularis vel iudiciariæ potestatis, sicut res ad fiscum dominicum pertinentes.
His subscribere placuit ea que fideles sui vel de suis beneficiis quæ nostri sunt iuris vel de paternis hereditatibus contulerunt, id est aream unam molendini quam dedit Rodulfus comes in villa Goiaco, et decem acres prati quas dedit Hugo episcopus in Vuatevilla supra Sequanam, et octo hospitia quæ dedit Odo constabularius in marisco Divæ, et partem quam habebat in æcclesia villæ quæ dicitur Sanctæ Mariæ, et sexaginta ambras salis et duos tractus piscatorios, et in marisco Curtehulmi unam acrem prati et quartam partem de Blachrevilla quam dedit Tetbertus. Concessit et ipse dux videlicet Richardus molendinum unum in villa quæ dicitur Lilibona, in bucca vivarii nostri, et Turolvillam cum omnibus appenditiis suis et æcclesia et silva quæ est a portu qui dicitur Tutus usque ad vallem de Furnevilla. Item Esnutrivillam cum æcclesia, et teloneum de Vimonasterio et nundinas singulis annis. Dedit et quædam femina, Christiana nomine, de villa quæ Luzerna dicitur eam partem quam tenebat, et æcclesiam et molendinum unum cum integritate. Dedit et Turgotus eam partem quam habebat in Fridivilla, et Raherius eam partem quam tenebat in Baltretot, et Ursio vicecomes hospitium unum in Clavilla, et Aluualdus id quod tenebat in Dalbodo, Stostringus quoque ad Pontem Haltou duas partes ex his quæ ibi possidebat, id est de æcclesia, de terris, de pratis, et molendinum unum, et insulas duas cum integritate, firmata ea conventione ut non liceat ei ex ipso beneficio vel vendere vel commutuare alicui nisi ipsis servis Dei, pro quo et ipse dux donavit omnes consuetudines quæ ex ipsa terra pertinebant ad nos.
Hæc omnia quasi a se data asscripsit et confirmavit Richardus dux qui, generali Normannorum conventu apud Fiscannum sub millesimo vicesimo septimo ab incarnatione Domini anno coacto, cuncta tam predecessorum suorum pretitulata quam sua beneficia huic loco irrogata scripto inviolabili et inconvulsa auctoritate firmavit, eisdemque filiis suis Richar do atque Rotberto, meo videlicet patri, roboranda tradidit. Qui paulisper supervivens, obiit mortem. Cui in ducatu pater meus Rodbertus successit, qui pro animae suæ amminiculo in Caltivo territorio quandam villam nomine Wivelvillam cum omnibus appenditiis suis eidem loco tradidit ; et non longo post Ierosolimam petens, in repatriando peregrinus e seculo excessit apud Nicenam urbem, me, filium suum, in ducatu relinquens heredem. Horum itaque predecessorum meorum dona et beneficia ideo huic meæ cessioni inserui, ne aliquis temerarius invasor ea infringere audeat, mea regali auctoritate sanccita. Quorum denique prerogativis hic et in futuro digna memoria imitandis, ego Wilelmus, eiusdem ducis Rodberti filius, ex Normannorum duce magnificentissima Christi largiente clementia Anglorum rex, subnectere ea curavi ex quibus locum ampliavi, fidelesque nostri ex propriis here ditatibus eundem augmentaverunt pro amore cuncti creantis Dei. Concedo ergo in usus monachorum teloneum de Ponte Haltou, de suis scilicet hominibus, ubicunque in tota Briocensi leuca illud exercuerint. Roddo quoque duo molendina in eadem villa quæ ausu nefario iniuste sibi vindicaverat Helgodus clericus, Herluini filius. Restituo quoque apud Vimonasterium silvam quæ Crispus Fagidus vocatur cum Nido Vulturis et Valle albucæ, quæ omnia Rogerius de Monte Gomeri violenter invaserat. Emerunt autem monachi, me annuente, a Vualterio vicecomite et Aluredo, agnomento Gigante, atque Vuimundo ea quæ in Cruptis videbantur habere. Concedo itaque in Caltivo medietatem de Trubivilla quam hereditariam in omnibus tenuit Wimundus, cum medietate æcclesiæ et molendino uno. Do etiam tertiam partem de Maltevilla tam in æcclesia quam in terris cultis et in cultis atque silvis, et duo hospitia in Hardenvilla et ut verius intelligatur quæcumque in Caltivo Theodericus iure hereditario possedit. Item dono omnem decimam de Barnevilla tam porcorum quam apium et cæterarum rerum, ex quibus decima dari potest, cum æcclesia. Contulerunt ergo Hugo, Baiocassinæ urbis presul, et Vuilelmus Archacensis comes, meo consensu, quamdam partem silvæ, quæ Brotona dicitur, supra Sequanæ fluvium, cuius initium incipit a via quæ descendit super domum Bernardi, quem dicunt de Lavacheria, et inde ducitur per verticem montis usque ad campos quos vulgo Huyas vocant, pro qua ab abbate loci Rotberto et monachis sexaginta libras denariorum acceperunt. Item isdem Hugo episcopus quandam villam quæ Rourensis vocatur, sub Patiaco territorio, prope Auture fluvium sitam, solutam ac liberam a cunctis secularibus legibus tradidit. Dedit etiam Auturæ fluvium in utramque ripam cum piscariis a confinio vallis usque ad terminum villæ quæ Fontanas dicitur, et transitum eiusdem liberum a teloneo tam de propriis rebus quam de omnibus suis hominibus per illud commeantibus. Concessit autem Rodulfus de Totiniaco totam silvam quæ separatur a maiori saltu et devexum montis qui Gaudiaco prominet. Tribuit quippe Wilelmus de Sacca Villa totam terram de Nocimentis. Prebuit quoque Richardus, Ebroicæ urbis comes, in inferiori parte ipsius civitatis supra flumen quod vocatur Yton, unius molendini sessionem cum piscatoria illi adherente et cum uno arpenno terre ubi custos hospitaretur, et cum hospite uno in Graviniaco. Contulit autem Richardus Herluini filius permissu Wilelmi comitis, duas acres et dimidiam terre apud villam que dicitur Haimonis villa inter montem et aquam, et unam viam per suam culturam per quam eant et redeant molentes ad molendinum. Dedit vero Goisfridus Stantuin alodum quem possidebat in Oximensi in villa quæ dicitur Fontanas, permittente Rogerio de Montegomeri et accipiente ab ipso iam monacho effecto equm unum triginta librarum et loricam unam septem librarum. Rodulfus de Torniaco et Hugo consobrinus concesserunt unam exclusam apud Maniacum, accipientes inde societatem loci. Concessit quoque Richardus Gisleberti comitis filius æcclesiam de Druella cum decima et sepultura, cum omnibus appenditiis suis, et cum terra dimidiæ carrucæ, et cum decima molendini de Roseto, et cum decima silvæ, pro his accipiens a monachis denariorum libras quindecim. Prebuit vero Rotb[er]tus, Aucensis comes, duas domos secus mare in portu qui vocatur Ultrisportus, cum eadem consuetudine quam habebat ipsemet in eodem portu, cum duabus piscatoriis navibus et pari piscium emptione, sopita telonei interrogatione. Tribuit vero Girardus, filius Anscharii, medietatem decimæ quam tenebat in Hanisiis, pro ea a monachis accipiens Xcem libras denariorum, annuente Wilelmo, Ebroice urbis episcopo, ex cuius iure erat.
Hæc ergo omnia prescripta, quasi ex nostro iure data, rata et ab omni malivorum iudicum inportunitate libera atque ab exactoria incuria soluta, astipulatione regali Gemmeticensi loco contrado et assigno. Hoc igitur donationis præcepto confirmans ea quæ atavi mei diligentia prenominato loco restituit vel concessit, proavi quoque devotio contulit, necnon et avi humilitas augmentavit, patris etenim nobilitas extulit, atque mea munificentia cumulavit, peto illorum magnitudinem quos Deus hoc honor[e post me] sullimaverit ut, sicut auctoritatis suæ scripta inviolata manere voluer[in]t, ita hæc inconvulsa et inviolata manere permittant, et cum austeritate a sanctæ Dei æcclesiæ subversoribus iusticiæ animadversione defendant. Si vero aliquis contra ea aliquid conatus fuerit, inprimis iram Dei incurrat [et coactus a]uri libras centum ad fiscum dominicum persolvat. Hanc autem cartam, ut omni tempore maneat, manu nostra subterfirmamus et filiis et fidelibus nostris firmandam tradimus.
Ego Rodulfus de Conchis monasterio sancti Petri Gemmeticensis in v[illa que v]ocatur Fontanæ concedo terram quantum ad molendinum construendum opus fuerit, cum duabus eiusdem terræ perticatis superius et duabus inferius, et unam acrem terræ ; super hæc autem ad exclusam faciendam secus eiusdem villæ fluminis terram ubique fodiendam. Hoc vero insuper a[diicio] ut nullus homo sancti Petri G[emmet]icensis in villa [que] Gaugiacum dicitur manens, pro aliqua adversum me vel homines meos facta iniuria, in via eiusdem molendini ambulans aut rediens, a me vel hominibus meis cotumeliam patiatur. Huius autem terrae donationem a me et ab heredibus meis totius calumpniæ concedo inperpetuum exortem, accipiens ab abbate eiusdem loci, nomine Rotberto, suam omniumque fratrum orationem simulque unum caballum cum XX nummorum solidis. Testes vero huius donationis sunt Galterus presbiter Achinnei, Hilbertus Hugonis filius, Rodb[er]tus de Rommilleia, Giraldus Wastinellus, Will[elmus] de Pavilleio, Radulfus de Martireto. Homines sancti Petri, Richardus de Gaugiaco, Rogerius filius Hivonis, Dotherus de Gaugiaco, Odo filius Guimundi de Oiseio. Hoc eius uxor laudavit et hoc signo firmavit +. Signum Wilelmi Britulli +. Signum Richardi filii Herluini +. Signum Wilelmi Alis +.
Anno M.LXXVIIII ab incarnatione Domini, XIII anno imperii Guill[el]mi Anglorum regis, concessit Walterus Broh et Hugo frater eius, pro redemptione animarum suarum atque antecessorum suorum, scilicet patris et matris et aliorum propinquorum, sanctæ Mariæ sanctoque Petro in Gemmetico, ad victum monachorum ibi Deo famulantium, æcclesiam villæ que dicitur Cricheboum cum decima et duabus acris terræ ad æcclesiam pertinentibus. Et ut hoc firmiter maneat, signo sanctæ crucis adnotamus et adfirmamus. Walterus Broch +. Hugo eius frater +. Hugo de Morazs +. Walterus filius Durandi +. Warnerus +. Rodulfus filius Bernier +. Walchelinus +. Ego vero idem [H]ugo, frater Walterii Broch, cum monachus fierem, concessi eidem loco æcclesiam de Topesfelle quam de Richardo filio Gisleberti comitis tenebam, quod ille primum contradixit, postea conse[n]sit. Testes Vual + terus filius, Germundus de Villare +, Paganus de Capellis, Rodul + fus Broch, Hugo de Vuanci.
Ego Wilelmus de Watevila, annuente muliere mea, pro mea et s[ua] anima, dedi Deo et sancto Petro in Gemmeticensi loco decimam de parte illa quam habeo in illa feria quæ Croismaræ convenit annua. Preterea de omnibus ad eandem villam pertinentibus decimam similiter concedo.
Vuilelmus et Hosbernus de Hotot optulerunt Deo et sancto Petro in G[em]metio Iohannem fratrem illorum, patre defuncto sub iugo regule militaturo, hanc offerentes oblationem cum puero. Optulerunt autem centum acres terræ quas tenebat Gislebertus Stricarius de eis in Hasvilla, ea scilicet conventione ut quemadmodum de illis tenebat, de abbate et monachis tener[et], et servitium et consuetudines quas illis solvebat et abbati et monachis solveret. Item optulerunt septem libras denariorum pro quibus acceperunt ipsi monachi a Vualterio de Belmeis decimam de Frollandicurte in vadimonium ; qui moriens in Anglica terra pro suæ animæ rememedio liberam illam Deo concessit, et sancto Petro et monachis ipsis servientibus in Gemmetico loricam suam misit in testimonio. Huius donationis testes sunt Hugo de Candos, qui eamdem loricam dato pretio ab abbate recepit Rotberto, et Baldricus ; hi autem oblationis, ipsi fratres Wilelmus et Hosbernus, Lanzelinus, Richardus filius Warini, Wilelmus Brietot, Gislebertus Stricarius, Ansfredus prepositus de Hartelvilla, Salomon de eadem villa, Rotb[er]tus filius Dodonis, Willelmus cocus, Rotbertus filius Mainardi.
Dedit et Richardus de Friscenis decimam de omnibus quæ tenebat in Hispannivilla, et decimam de quodum suo milite Audoeno de Hotot, eo tenore ut ex his in suo anniversario fratribus in refectorio generalis preparetur refectio. Hi sunt testes Herbertus et Osmundus presbiteri, Hengelhardus et Gozecinus, Ansfredus prepositus de Hartevilla, Rotbertus de Masnile, Wilelmus cocus, Rotbertus filius Dodonis.
Dedit quoque Maurilius de Firmitate decimam de Frontebos in omnibus, videlicet in annona, in silvis et in his que de silvis exierint, in vaccis, in equis, in ovibus, in porcis, et in quibuscunque suis magnis et minimis. Et pro his omnibus dedit sibi domnus abbas Guntardus VIItem libras nummorum caritative, et unam untiam auri coniugi suæ. Hi sunt testes Rotb[er]tus D.
Ego rex Willelmus concedo æcclesiæ sancti Petri Gemmeticensis cenobii et meo sigillo confirmo domum et terram et hortos quos Rainaldus, meus capellanus, de me Baiocis tenuit, et idem locus sic quiete amodo teneat sicuti Rainaldus et Stephanus antecessor eius ab omnibus consuetudinibus quietius tenuerunt. Et ideo hoc facio quia predictus Rainaldus ibi monachus effectus est, et hoc testimonio Mathildis meæ coniugis reginæ, et Mauricii cancellarii, et Willelmi de Bellofago, et Willelmi fratris ipsius Rainaldi, et Odonis et Henrici capellanorum regine.
Ego Radulfus cubicularius concedo et confirmo donationem quam facit Fulco de Milonisvilla [qui dat] æcclesiam et [sex acras terre et totam] decimam de ipsa villa pro remedio parentum meorum, concedente et rogante et confirmante Johanne archiepiscopo Rotomagensis, apud Iliam Bonam, anno ab incarnati one Domini M.LXX nono, regnante magno rege Anglorum Willelmo. Et ut ista donatio firmiter permaneat, ego Radulfus propria manu per hoc signum confirmo. + Signum Radulfi cubicularii. Ego Joh[anne]s archiepiscopus hanc donationem per hoc signum confirmo. + Signum Joh[ann]is archiepiscopi. Ut si quis eam amplius abstulerit, nisi resipiscat, anathema sit. Fiat. Fiat. Fiat. Ego Fulco qui hanc decimam dedi, hoc signo confirmo. + Signum Fulconis. + Signum Adam filii eius. + Signum Roberti filii Aluuardi. + Signum Walterii Broc. + Signum Hugonis fratris eius. + Signum Benedicti archidiaconi. + Signum Osmundi archidiaconi.
G(auterus) de Belmes dedit sancto Petro Gemmetici decimam de sex hospitibus de Frollancurt, scilicet de Restoldo sacerdote, et Garino pretore, et de Radulfo filio Tovi, et de Hosterlando, et de Radulfo de Dalbo, et Radulfo Cauches.
Hugo de Mu[n]fort concessit sancto Petro Gemmetici decimam quam Gauterus de Belmes dedit ei, et dedit duas garbas de tota decima de Frollancurt ; sed concessit æcclesie de Frollancurt totam decimam de terra quam lucratur in dominio. Et abbas Gemmetici concessit eis fraternitatem sancti Petri et passigium Sequane quietum, et ad sollemnitatem sancti Petri caritatem suam. Hanc decimam dedit Hugo de Munfort sancto Petro, vivente rege qui Angliam conquisivit.
Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris quia ego Baldricus de Sprevilla, concedentibus dominis meis, scilicet Hugone de Monfort et Roberto filio Eaduuardi, dedi Deo et sancte Marie sanctoque Petro apostolo ac monachis Gemmeticentibus duas partes decime de Frollancurt et dimidiam partem decime de Sprevilla, excepta terra duorum vavassorum qui eam concedere noluerunt, Gisleberti filii Walterii et Gisleberti filii Goscelini, tempore Willelmi regis, qui Angliam bello adquisivit, atque Guntardi abbatis. Ideoque concesserunt mihi memoratus abbas et monachi fraternitatem et beneficium suum, atque tribus festivitatibus, videlicet in Nativitate, in Pascha atque sancti Petri, karitatem sancti Petri mihi et uxori mee. Testes fuerunt ex parte Baldrici, Gislebertus filius Walterii et Gislebertus Insequens Lupum, et de vicinis suis Eusterlant et Bernardus filius Warini et Mainart. + Rotbertus de Cunvilla, Radulfus filius Salmonis, Wido, Goscelinus filius Mainart, Rainoldus filius Johannis, ex parte abbatis.

Pour citer l'acte :

« Acte 6509 », dans SCRIPTA. Base des actes normands médiévaux, dir. Pierre Bauduin, Caen, CRAHAM-MRSH, 2010-2024. En ligne : https://mrsh.unicaen.fr/scripta/doc/sc_6509.html [consulté le 09/05/2024].

Création de la fiche

2012-06-01

Dernière mise à jour

2023-12, EMancel