Scripta n° 855

Numéro Scripta855
Auteur(s)Philippe d’Harcourt, Bayeux (évêque)
Bénéficiaire(s)Bayeux (chapitre cathédral)
Bénéficiaire(s)Luc, Douvres-la-Délivrande (prêtre)
Genre d'actecharte
Authenticiténon suspect
Datation[1142-1163]
Lieu d'émissionBayeux
Action juridiquerèglement conflit
Langue du texte latin

Analyse

Philippe de Harcourt, évêque de Bayeux, juge une contestation qui s’était élevée entre le chapitre de Bayeux et Lucas (ou Luc), prêtre de Douvres, pour savoir ce qui appartenait à l’aumône de l’église de Douvres, et ce qui appartenait au fief de Lucas. Les témoins sont entendus et prêtent leur serment. Débouté de ses prétentions, Lucas revient de nouveau à la charge et occupe une partie de l’aumône : nouvelle convocation des jureurs et nouveau jugement.

Tableau de la tradition

Éditions principales

a. Bourrienne Valentin (Abbé), Antiquus cartularius ecclesiæ Baiocensis (Livre noir), Rouen-Paris, Lestringant-Picard (Société de l’histoire de Normandie), 1902-1903, 2 vol., n° LXIII, t. 1, p. 81-83..

Dissertation critique

Datation

Épiscopat de Philippe de Harcourt, 1142-1163.

Texte établi d’après a

Philippus, Dei gratia Baiocensis episcopus, clero et populo per Baiocensem episcopatum constituto, salutem, gratiam et benedictionem. Provide consuevit antiquitas litterarum thesauris includere quod absque ambiguitatis errore volebat posteritati reservare, ne possit aliquando aut oblivione subtrahi, aut improborum hominum vexatione turbari. Hanc igitur providentiam secuti, quod de elemosina ecclesiæ de Dovra in præsentia nostra factum est, scripto decrevimus memoriæque mandare, et sigilli nostri munimine roborare. Erat igitur contentio inter canonicos Baiocenses, et Lucam, filium Hervei sacerdotis de Dovra, quid ad elemosinam ecclesiæ de Dovra, et quid ad feodum ipsius Lucæ pertineret. Quæ controversia, cum diu multumque ventilata agitaretur, hunc demum, in præsentia nostra, et parrochianorum de Dovra, ante ipsius villæ ecclesiam, per nos finem sortita est, ipso Luca, et canonicis præsentibus et assentientibus. Vocatis igitur ipsius villæ parrochianis, utriusque partis assensu electi sunt decem solum : Anchetillus, filius Picot ; Willelmus, filius Picot ; Reginaldus præpositus ; Clarembaldus ; Rogerus de Vadis ; Gaufridus Faber ; Rogerius, filius Rannulfi ; Willelmus, filius Ricardi ; Gaufridus Cardon ; Capellus, in quorum juramento rei veritas consisteret. Facto igitur prius juramento, has terras de elemosina ecclesiæ esse dixerunt : una domus de feodo Serlonis, filii Nigelli ; de feodo Gaufridi Cardon : unam acram, apud divisiones de Criselon ; de feodo Serlonis, filii Nigelli : tres virgas ; de feodo Clarembaldi : dimidiam acram ; juxta domum Fulconis Birtonis, apud viam de Criselon : unam acram, de excambio Gaufridi Prætoris ; de feodo Willelmi, filii Ricardi : dimidiam acram in Perrelis ; ultra vallem episcopi : duas acras ; inter Londam et Maram, in valle episcopi : unam acram ; juxta domum Osmundi : unam acram ; de feodo Rogeri Calvini, et ultra illam : dimidiam acram de eodem feodo ; de feodo Hamelini le Beitre : tres virgas, ad viam de Agerneio. Procedente vero tempore, cum prædictus Lucas redivivam calumpniam suscitaret, et partem elemosinæ quasi feodum suum occuparet, convocatis prædictis juratoribus, Baiocis, in capitulo, in præsentia canonicorum nostrorum, et ipsius Lucæ, secundum prædictum juramentum recognita est elemosina ecclesiæ, et separatæ sunt prædictæ terræ a feodo ipsius Lucæ.

Pour citer l'acte :

« Acte 855 », dans SCRIPTA. Base des actes normands médiévaux, dir. Pierre Bauduin, Caen, CRAHAM-MRSH, 2010-2024. En ligne : https://mrsh.unicaen.fr/scripta/doc/sc_855.html [consulté le 09/05/2024].

Création de la fiche

2006-05-15

Dernière mise à jour

2023-12, EMancel